Okumanın iyileştirici gücüne inananlardanım ben. Hayatı tekdüzelikten kurtaran, yürümek istemediğin zamanlarda seyahat, konuşmak istemediğin zamanlarda dertleşme imkanı sunan muhteşem bir etkinlik.
Farklı hayatlarda gözlemci statüsünde de bulabilirsiniz kendinizi, farklı sandığınız bazı hayatların sizinkinden pek de farklı olmadığını anladığınız da olur. Kendi hayatınızla ilgili fark etmediğiniz detayları keşfettiğiniz de.
Bazen bir çocuğun gözünden bakarsınız dünyaya, bazen bir bitki ya da köpeğin. Kitaplar insandan dünyaya açılan pencerelerdir. Birilerinin zihnine, kalbine konuk olur, onun izlediği açıdan görürsünüz dünyayı bir süreliğine.
Sizden daha çok yaşamış, görmüş geçirmiş birinin tecrübeleri, sayfalar arasında cömertçe, bilgece seriliverir önünüze. Ders alın, aynı tümseklere takılıp düşmeyin diye. Bir bilim insanının alın terini görürsünüz bazen, en özet, size en yararlı hale getirilmiş şekliyle. Yılların emeği sizin için kullanıma hazır bir vaziyette önünüzdedir.
Bazen hayal kırıklığı yaşarsınız. İnsanın, aslında düz bir çizgide ilerlemediğini, aynı şeyler ekseninde sendeleyişleri, mantıksız nedenlerden duraksamaları olduğunu keşfedersiniz. Kafanızdaki insana dair, o görkemli ilerlemelerin aslında o kadar da büyüleyici olmayabileceğini öğrenirsiniz.
Hayat sahnesi dediğiniz ve sadece insan ruhundaki iyi ve kötü arasındaki savaşın projeksiyonla dünyaya yansıtılmış biçimi olan bu kargaşanın neresinde olduğunuzu anlarsınız belki.
Belki kendinizi biraz daha sever ya da eksiklerinizi giderme şansı elde edersiniz. Ama ne olursa olsun; okuduğunuzda, ufkunuzun biraz daha genişlediğini, nefesinizdeki oksijen oranının arttığını hissedersiniz. O kesin.
shu_fatma_yavuz |
