Bir zamanlar 4 Oğlu olan bir adam varmış. Çocuklarının çok erken karar vermemeleri ve ön yargılı olmamaları için onları bu konuda eğitmek istemiş. Böylece her birini uzak bir yerde duran Ağacın yanına gidip ona bakmalarını istemiş.
İlk oğlan kışın gitmiş, İkincisi ilkbahar, üçüncüsü yazın ve sonuncusu sonbaharda. Geri döndüklerinde hepsini bir araya çağırmış ve ne gördüklerini sormuş.
İlk oğlan ağacın çok çirkin, yaşlı ve kupkuru olduğunu söylemiş.
İkinci oğlan hayır yeşillikle doluydu ve canlıydı demiş.
Üçüncü oğlan ise çiçekleri vardı ve kokusuyla görüntüsüyle o kadar muhteşemdi ki daha önce hiç böyle bir şey görmemiştim demiş.
Sonuncu oğlan ise hepsinin yanlış söylediğini ve ağacın meyvelerle dolu olduğunu ve hayat dolu olduğunu söylemiş.
Yaşlı Adam oğullarına hepsinin hakli olduğunu söylemiş. Çünkü hepsi farklı mevsimlerde ağacı görmeye gitmişti. Onlara bir ağacı veya bir insanı kısa bir süre veya bir mevsim tanıdıktan sonra Ya da neye sahip olup olmadıklarını yargılamayacaklarını anlatmaya çalışmıştı.
Gerçekler ancak sonunda 4 mevsimi gördükten sonra anlaşılır.
Eğer kışın vazgeçerseniz, İlkbaharın nimetinden olursun, yazın güzelliğinden ve sonbaharın bütünlüğünden
Bir mevsimin acısının, diger güzel mevsimleri parçalamasına izin vermeyin.
Hayatınızı bir mevsim (bir donem) yüzünden yargılamayın.
